Klasztor o. Kapucynów w Łomży

Historia powstania zakonu

Zakon Braci Mniejszych jest braterską wspólnotą ewangeliczną, sięgającą korzeniami św.Franciszka (XII-XIII w.), który z natchnienia Bożego powołał do życia nową rodzinę zakonną.

Urodził się on w Asyżu w 1182 r. Po bardzo burzliwym okresie młodzieńczym i wejściu w życie dorosłe, kontemplacja Chrystusa Ukrzyżowanego, pokornego i cierpiącego, który przemówił do niego w kościółku św. Damiana (1206 r.), napełniła go gorącą miłością Bożą.

Pan Bóg objawił mu, że jego powołaniem jest zachowanie świętej Ewangelii przez życie radami ewangelicznymi. Wybierając taki sposób życia, Franciszek stał się bliski ludziom najbiedniejszym odrzuconym. Pójście za Chrystusem wyraziło się w upodobnieniu do Niego we wszystkim aż do otrzymania na górze Alwerni (1224 r.) świętych stygmatów.

Pojawienie się coraz liczniejszej grupy braci zmusiło Założyciela do przekształcenia pierwotnej wspólnoty w regularny Zakon, oparty na strukturze hierarchicznej i kierującej się Regułą (1223 r.). Po śmierci Franciszka (1226 r.) wspólnoty franciszkańskie zaczęły w szybkim tempie rozprzestrzeniać się po całej Europie zyskując wielu braci. Kapucyni, nazwani tak ze względu na specyficzny krój habitu ze szpiczastym kapturem (cappuccio = kaptur) stanowią najmłodszą gałąź zakonu franciszkańskiego, która wyłoniła się w XVI w. pod wpływem reformy zapoczątkowanej przez Br. Mateusza Serafini z Bascio i zatwierdzona przez papieża Klemensa VII bullą Religionis Zelus w 1529 r.

Najwcześniejsze lata istnienia Zakonu nosiły wyraźny rys pustelniczy. Prowadzili proste i surowe życie (w eremach) nie angażując się duszpastersko aż do momentu, gdy wybuchła w Księstwie Camerino groźna zaraza. Wtedy to posłuszni ewangelicznemu wezwaniu miłości Bracia Kapucyni z narażeniem życia zaangażowali się w pomoc osobom zarażonym, zyskując sobie tym samym wdzięczność ludności i nowy rys duchowości - pełen oddania apostolat wśród wszystkich ludzi, a zwłaszcza najuboższych.

Dziś Zakon Braci Mniejszych Kapucynów liczy ok. 11 000 Braci, obecnych na wszystkich kontynentach świata.

Założyciele zakonu w Łomży

Ojcowie Kapucyni przybyli do Łomży w 1774 r. i zamieszkali na Popowej Górze. Obecny zespół klasztorny wznieśli oni w latach 1770-1789. Składa się on z kościoła, trój skrzydłowego klasztoru i budynków gospodarczych. Kościół jest w stylu baroku toskańskiego, jednonawowy, z cegły. Za prezbiterium znajduje się chór zakonny. W 1859 r. przy nawie od wschodu dobudowano pięcioboczną kaplicę. W kościele jest siedem ołtarzy. W ołtarzu głównym znajduje się obraz "Opłakanie pod krzyżem", namalowany przed 1771 r. Pod obrazami bocznymi umieszczono dwa relikwiarze skrzynkowe współczesne ołtarzowi.

Od 1991 r. w klasztorze łomżyńskim istnieje postulat czyli roczny okres, w którym kandydaci do życia zakonnego mają możliwość przypatrzeć się życiu zakonnemu i samemu w nim uczestniczyć.

Kontakt

Parafia Matki Bożej Bolesnej
ul. Krzywe Koło 3
18-400 ŁOMŻA
tel. (086) 216-48-49
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
WWW: lomza.kapucyni.eu